Op dinsdag 3 juni zijn we met de klas naar het Sieboldhuis geweest. Het Sieboldhuis is een pand gelegen aan het Rapenburg waar vroeger Siebold zijn collectie verzamelde Japanse kunst en culturele objecten verzamelde en ook tentoonstelde. Siebold kwam uit Duitsland maar verhuisde naar Nederland om in Leiden te gaan studeren.

Het pand is niet oorspronkelijk een museum. Het was vroeger het huis waar Siebold woonde en zijn spullen bewaarde. Je kunt goed zien aan het gebouw dat het eigenlijk een huis is door de ruime kamer. Het gebouw heeft nog vele mooie onderdelen van vroeger maar er zijn ook vele delen van het gebouw vernieuwd. Maar wel in de oude stijl. Er is dus nu een mix van oud en nieuw in het huis/museum. Oorspronkelijk was het pand een gewoon huis dus het was niet echt gemakkelijk om het in te delen als museum. Maar ze hebben het knap gedaan door allerlei apparatuur in de muren te stoppen en alle kabels onder de vloer door te laten gaan. Wel hebben ze de zalen samen ingericht met bij elkaar horende kunst voorwerpen. Door de grote van de collectie past niet alles in het museum en is dat opgeslagen in het depot van een paar andere museums in Leiden. Het gebouw is een echt herenhuis aan het Rapenburg dat is te zien door de grote voorgevel van het gebouw en later is er zelfs een achtergevel bij gebouwd. Binnen is dat ook te zien door onder ander de brede gangen en ruime kamers voor een huis. De meeste kamers zijn redelijk donker om de voorwerpen te beschermen. Ook is het overal best fris binnen. Dit wordt geregeld met een heel modern systeem dat verstopt is in de zolder van het huis.

De inhoud van het Sieboldhuis is volledig geweid aan de Japanse kunst en cultuur en het zijn allemaal voorwerpen die door Siebold verzameld zijn gedurende zijn verblijf in Japan. Het museum heeft ook de naam het Sieboldhuis omdat alles in het museum door Siebold naar Nederland is meegenomen en het ook de plaats is waar hij woonde en ook echt allemaal openstelde. Toen wij er naar toe waren was er geen speciale tentoonstelling bezig. Bij alle stukken was wel goed aangeven wat het was en soms nog wat extra informatie erbij als het iets speciaals was of heel onherkenbaar. De informatie was er duidelijk en sommige dingen waren wel interessant om wat meer van te weten.

Ik denk dat het doel van het Sieboldhuis en ook Siebold zelf was om de mensen in Europa meer kennis mee te geven van de cultuur in Japan. Natuurlijk was er nog geen internet etc. dus wisten mensen veel minder van de wereld dan nu. Vroeger gebruikte Siebold het huis al om zijn collectie ten toon te stellen. En nu gebeurt dat nog steeds. De inrichting van het museum is erg simpel en daar door best saai. Je kon zelf niets doen. Wel kon je naar een verhaaltje luisteren maar daar bleef het dan ook bij. De simpelheid was te zien door dat alles er een beetje eentonig uit zag er was niet al te veel verschil tussen de kamers vond ik.

Op zich vond ik het Sieboldhuis een interessant museum en ook het verhaal erachter vond ik wel mooi. Maar ik had het leuker gevonden als wij meer te weten zouden krijgen over de Japanse kunst en cultuur zelf en daar meer achtergrond informatie bij zouden krijgen. Maar in plaats daarvan kregen we informatie over het huis zelf. Dus wat ze allemaal moesten veranderen om het van huis naar museum te transformeren. Wat erg saai was en een beetje nutteloos in mijn ogen. Ik ben zelf niet van plan om terug te gaan naar het Sieboldhuis want ik heb wel wat beters te doen.