Museum: Anne Frank huis, Prinsengracht 263-267.

Wij zijn met de hele klas naar het Anne Frank huis geweest en ik heb besloten om daar mijn CA1 over te doen. We kregen een speciale rondleiding. Als eerst gingen we met ze alle met elkaar praten over het verleden van het Anne Frank huis en de bewoners daarvan. Daarna mochten we in het Anne Frank huis zelf kijken. Het doel van het Anne Frank huis is om te laten zien hoe Anne Frank en haar familie leefde. Veel mensen waaronder ik kan me niet voorstellen hoe je daar 2 jaar kan leven. Het was erg klein en donker. Het Anne Frank huis is een apart museum. Bij de meeste museums worden er dingen tentoongesteld en is het heel groot. Bij het Anne Frank huis is er eigenlijk niet zoveel veranderd ten opzichte van vroeger. Persoonlijk vond ik de rondleiding in het Anne Frank huis het leukst. In het vroegere kantoor staan allemaal dingen die met Anne Frank en familie te maken hebben. Daar liggen allemaal voorwerpen en word verteld wat het nut hiervan was. Ook staan er teksten op de muur die zijn overgenomen uit het dagboek van Anne Frank. Daarna pas ga je het Achterhuis in. Alles is klein en de trappen zijn heel stijl. Omdat het zo druk is duurt het een tijdje voordat je het hele achterhuis hebt gezien. Zoals ik al eerder zei kan ik met niet voorstellen daarin te leven. Als je daar met 4 mensen leeft gaat het nog wel maar ze leefde daar met veel meer mensen. Ik zou het ook niet kunnen uitstaan om 2 jaar lang in stilte te leven. Het was overal donker want er zaten altijd doeken voor de ramen. Dat was in die tijd ook al zo en dat lijkt me niet prettig om daarin te leven. Het minst leuke aan het Anne Frank museum was dat het zo druk was en je soms een hele tijd moest wachten voordat je verder kon lopen. Je stond vaak stil met iemand voor je en iemand achter je. Je had nauwelijks ruimte om te bewegen. Maar voorderest was het een leuke en interessante ervaring.

Het gebouw staat in een normale wijk op Prinsengracht 263-267 in Amsterdam. Het zit wel dicht bij het centrum van Amsterdam. Het is een vrij groot gebouw. Het gebouw is in al die jaren wel van functie veranderd. Vroeger was het een gewoon huis. Maar het werd omgebouwd tot kantoor. Dat bleef het niet heel lang want na de 2e wereldoorlog is het gebruik weer veranderd. Het is toen een museum geworden en dat is het nu nog steeds. Het achterhuis bevind zich achterin het kantoor op de 2e verdieping. Het achterhuis zelf is vrij klein. De omgeving van het Anne Frank huis is typisch Amsterdams. Het is een mooie wijk met allemaal grote oude huizen en een gracht. Het gebouw zelf is meerdere keren verbouwd. Het gebouw is gebouwd in 1635 door de steenrijke Dirk van Delft. Toen zat het achterhuis er nog niet bij. In 1840 vond een verbouwing plaats en werd het achterhuis gebouwd. Het gebouw bestaat voornamelijk uit oude bakstenen. Er is geen isolatie dus het is vrij koud. Er is natuurlijk ook glas maar in het achterhuis werden er doeken opgehangen om te voorkomen dat ze werden gezien. Het eerste waar ik aan denk als ik het gebouw zie is dat het vrij groot is. Van het achterhuis is het juist het tegenovergestelde van groot. Het gebouw zelf is nu een museum maar het is ook een monument. Je kunt makkelijk zien dat het een museum is. Er staan altijd rijen voor de ingang en er staat overal Anne Frank Museum. Je kunt eigenlijk niet zien dat het een monument is, je moet het gewoon weten. Je ziet nergens staan dat het een monument is. Het gebouw heeft alleen maar rechte hoeken. Het huis ziet er hierdoor heel simpel uit. Ook de uitstraling is niet best. Het gebouw zelf laat bijna geen indruk achter. Het heeft wel een Amsterdamse stijl. Dat kun je makkelijk herkennen. Het zijn hoge maar niet zo brede huizen. Het heeft ook trappetjes op het dak en dat is al helemaal typisch Nederlands. Eigenlijk alle huizen in Amsterdam die bij een gracht liggen zien er zo ongeveer uit. Het mooiste van het gebouw vond ik de trappetjes op de huizen. Dat zie je bijna alleen maar in Nederlands dus het is best wel bijzonder. Ik vond het jammer dat het huis er voorderest zo saai uitzag. Het was allemaal eenvoudig en simpel. Het was niet zo dat het huis vervraaid was met beelden of andere kunst. Dat vond ik wel jammer maar aan de andere kant is deze eenvoud ook wel fascinerend.